نوشته هاي من

اين هيستوگرام طرحي از ريت هاي پاسخ به عنوان يك عملكرد از زمان بعد از شروع كليك براي هر فيبر است. آنها روي محور Zبراساس بهترين فركانس فيبر مرتب شده اند .چون كليك يك باند پهن است پس يك بخش وسيع از حلزون را فعال مي كند اما ليتنسي سمعك پاسخ در سرتاسر امتداد آن متغيير است.

خصوصيات موج مسافر اينگونه است كه تغييرات ليتنسي در پايه اندك است اما تغييرات فاز(ليتنسي) در در سرتاسر راس بزرگتر است.به عنوان يك نتيجه حساسيت نورون ها به فركانس بالا  در بخشهاي پايه حلزون ليتنسي كوچكتري دارد در حالي كه اين حساسيت به فركانس هاي پايين تر ليتنسي هاي پاسخي كه دارد در سرتاسر فيبرها متغييراست.خاصيت مكانيكي حلزون كه در پاسخ نورون ها منعكس شده است براي توليد پاسخ هاي همزمان بحراني ست.اين پاسخ همزمان ، مخصوصا در پايه حلزون ،براي استخراج پتانسيل هاي ميدان دور مانند ECOG ضروري ست.

تحريك الكتريكي عصب شنوايي

به سبب موفقيت هاي وسيعي در كاشت حلزون ،علاقمندي به اينكه چطورسيستم شنوايي به محرك الكتريكي پاسخ مي دهد افزايش يافت.الكترودهايي كه در حلزون كاشت شده اند مستقيما فيبرهاي عصب شنوايي را در غياب سلول هاي حسي يا حضور سلول هاي حسي فاقد عملكرد ، تحريك مي كنند.روش پاسخ دهي فيبرهاي عصب شنوايي به محرك الكتريكي مستقيم با روش پاسخ دهي به محرك اكوستيكي در چندين امر مهم متفاوت است.يك مسئله مهم كوكو فركانسي ست .چون پاسخ اعصاب شنوايي به محرك الكتريكي به خصوصيات مكانيكي حلزون بستگي ندارد پس خصوصيات كوك فركانسي فيبرهاي عصب شنوايي تحريك شده با محرك الكتريكي بسيار پهن است ودر سر تاسر طول حلزون متغييرنيست.در نتيجه در كاشت حلزون تيونينگ خاص حلزون معمولا در يك رش بسيار ناخالص به وسيله تحريك كردن با الكترود هاي چندگانه قرار گرفته در امتداد طولي حلزون شبيه سازي شده است. هر الكترود برنامه ريزي شده است ، بنابراين با يك رنج فركانسي متفاوت تحريك فعال مي شود.مثالي ديگر از اينكه چطور پاسخ نورون هاي شنوايي متفاوت است، اين است كخه وقتي محرك الكتريكي به جاي محرك اكوستيكي استفاده مي شود ليتنسي پاسخ را درگير ميكند. وقتي كه محرك الكتريكي استفاده مي شود ،فيبرهاي نورون شنوايي مستقيما تحريك شده اند بنابراين ليتنسي پاسخ كوتاهتر از زماني ست كه همان فيبر ها به صورت اكوستيكي تحريك مي شوند.نه خصوصيا ت موج مسافر ونه تاخيرات سيناپسي روي پاسخ به محرك الكتريكي تاثير نمي گذارند.تفاوت ديگر در مورد اينكه چطور يك عصب شنوايي به محرك الكتريكي پاسخ مي دهدريت انگيختن خودبخودي ست. افراد با مقادير معنا داري از كم شنوايي حسي ممكن است  تعدادي از سلول مويي زنده را داشته باشند.اين مورد به طور واضح امري براي بيشتر دريافت كنندگان كاشت حلزون است .اگر كه اين مورد وجود داشته باشد فيبرهاي عصب شنوايي ممكن است هيچ فعاليت خودبخودي را نشان ندهند.به عنوان يك نتيجه ، پاسخ به محرك الكتريكي در سرتاسر فيبرها بسيار هم زمان شده است . در نهايت عملكرد هاي ورودي –خروجي نورونهاي شنوايي تحريك شده به صورت الكتريكي در مقايسه با ثبت هاي حاصل از محرك اكوستيكي بسيار شيبدار هستند.عملكردهاي ورودي – خروجي شيبدار محدوده هاي پويايي پاسخ باريكي را منجر مي شود. اين خصوصيات حداقل به طور جزئي نتيجه اين واقعيت هستند كه خصوصيات تراكمي غشاء پايه كنار گذاشته شده وهمچنين خصوصيات غير خطي حلزون مانند توليد اعوجاج،غير فعالند.هر يك از اين ويژگي هاتاثيرات معني داري را روي ثبت الكتريكي پتانسيل عمل برانگيخته مركب (ECAP)مي گذارند.

. نتايج ناهنجاربراي اين الگوبا توجه به سن توسعه پيداكرده

اندوبراي تعيين وجود بيماري منعكس شده سمعك تهران صفير توسط الگوي مشخص پاسخ هاي ناهنجار، داراي حساسيت

68% وويژگي 87% مي باشد. همانند MCT، ارزيابي EMG نيزنمي تواند بين اختلالات آوران

ووابران كه ممكن است علت پاسخ هاي ناهنجارعضله باشند، تمايزبگذارد. باانجام بررسي هاي باليني

بيشترروي حساسيت اندام هاي تحتاني ويابااستفاده ازپاسخ هاي برانگيخته سوماتوسنسوري اندام هاي

تحتاني، مي توان پاتولوژي راكه ورودي هاي حسي راتحت تاثيرقرارداده را ازناهنجاري هاي

خروجي حركتي تشخيص داد.

كارايي باليني پوسچروگرافي ديناميك كامپيوتري شده

تست هاي CDP كه پيش ازاين توصيف شدند، مي توانند باتغيير پروتكل و پارامترهاي خروجي،

محدوده اطلاعاتي رااز اطلاعات صرفا عملكردي تااطلاعاتي درمورد محل ضايعه ومسيرهاي

كنترل وضعيت فراهم كنند. بنابراين براي بيماري باضايعه وستيبولارمحيطي كلاسيك، به كاربردن

پروتكل SOT تست CDP  به منظورفراهم اطلاعات عملكردي مربوط به اهميت عملكردي جبران كه

ازمطالعات وسعت ومحل ضايعه درآزمون هاي EMG وصندلي فراهم نشده است،سودمند است. براي

بيماراني كه براي آنهامحل ضايعه كاملا مشخص نشده ويا شواهدي ازدرگيري سيستم مركزي وجود

دارد، اطلاعات عملكردي مكمل اطلاعاتي كه باارزيابي تخصصي ترمسيرهاي كنترل وضعيتي

محيطي ومركزي بدست آمده اند، مي باشد.علاوه براين، CDP وبه خصوص پروتكل SOT كه عمدتا

بركارايي عملكرد تاكيد مي كند نيزمي تواند براي كمك به تصميم گيري ومانيتوركردن برنامه هاي

توانبخشي تعادل ودهليزي به كاررود.

معاينات باليني ارزيابي هاي سيستم تعادل

روش هاي تست مختلفي ممكن است درمعاينات باليني (office setting) به منظورارزيابي

بيماربااختلال تعادل به كارروند. اين تست ها همانند تست هاي آزمايشگاهي به تعيين وسعت ومحل

ضايعه كمك مي كنند. اين تست هاي باليني ساده عمدتا متفاوت ازتست هاي آزمايشگاهي مربوطه

هستند اماداراي توانايي كمتري براي تعيين نتايج هستند. اساس تئوريك پشتيبان بسياري ازاين تست

ها به خوبي درنظريات فيزيولوژيك كه پيش ازاين بحث شدند، وجود دارد. به علت ماهيت

سابجكتيواين تست ها، صحت واعتبارآنها درمقايسه باتست هاي آزمايشگاهي مرسوم كمتراست.

متاسفانه تحقيقات باليني اندكي براي تعيين حساسيت/ويژگي واعتبارتست دراين روش ها وجود دارد.

خواننده علاقمند مي تواند براي دست يابي به اطلاعات بيشتربه منابع موجود دراين زمينه مراجعه

كند. دراين منابع توصيفي ازروش هاي مختلف، چگونگي انجام آنها وميزان كارايي آنها وجود دارد.

درحالي كه معاينات باليني تعادل ووستيبولار نمي تواند به طوركامل دراين فصل بحث شود، اما

آزمايشگربايد درارزيابي بيماران با dizziness،به اين نكته توجه داشته باشد كه ابزارهاي ساده اي

براي ارزيابي وجود دارند كه دراكثريت بيماران، تاثيري مشابه با آزمون هاي آزمايشگاهي وسيع كه

پيش ازاين بحث شد، را دارند. بااين حال حساسيت اين ابزارها به اندازه تست هاي آزمايشگاهي

نيست. توجه به اين نكته نيزمهم است كه هردوآزمون صندلي باليني وتست تعادل CTSIB مي توانند

همراه باENG به منظورتوسعه بررسي هاي آزمايشگاهي زماني كه تجهيزات مرسوم مثل صندلي

چرخان وپوسچروگرافي دردسترس نباشند، به كارروند.

درمورد تست هاي تعادل آزمايشگاهي مرسوم، سودمندي باليني اصلي روش هاي office، استفاده

ازآن هاقبل ازانجام ENG مي باشد. آزمون هاي كنترل حركتي چشم (محدوده حركات چشم، تعقيب

آرام وساكاد) به طورسريع اطلاعاتي راكه نشان دهنده كنترل ارادي حركات چشمي بيمارمي باشد

دراختيارمي گذارند وبه آزمايشگر درامكان مشخص كردن احتمال درگيري سيستم عصبي مركزي

كمك مي كند. آزمايش head thrust اطلاعات فوري درمورد نقص عملكرد محيطي يكطرفه

يادوطرفه دراختيار مي گذارد كه به تاييد پيش بيني هاي تست كالريك كمك مي كند.

توانبخشي دهليزي وتعادل

اصول كلي طراحي برنامه هاي توانبخشي شامل قرارگيري بيماردر معرض محركات تحريك كننده

سرگيجه، ومحركاتي كه باعث ايجادلغزش سيگنال بينايي روي شبكيه مي شوند وهم چنين

محركاتي كه با نواحي مربوط به ناكارائي كنترل وضعيت رقابت مي كنند،مي باشد. درابتدا،

درمانگربايد فعاليت هاو موقعيت هاي محيطي كه باعث تحريك علائم بيمار مي شوند رامشخص

كند. سپس نقص هاي عملكردي مربوط به تعادل وراه رفتن بيماربايد مشخص شوند. اين نقص

هاممكن است توسط علائم وستييبولار يا با رفتارهاي ناهنجاري كه درپاسخ به اين علائم توسعه

پيداكرده اند، ايجادشوند. درنهايت، بررسي شرايطي براي مقابله باشيوه زندگي بدون تحرك كه

اغلب بيماران داراي اختلال تعادل اتخاذ مي كنند، مطلوب است. يك شيوه زندگي فعال شامل

تمرينات منظم متناسب باسن وديگرمحدوديت هاي سلامتي، به عنوان برنامه بعدازاتمام درمان فعال به

كارمي رود.

منبع: 

www.tehransafir.com

براي تخمين آستانه هاي ABR ، سطح محرك بايد متغير و متنوع باشد . سطح كليك در تمام ABR هاي يك فرد را نشان مي دهد . در بالاترين سطح كليك سمعك نشان داده شده ، 90 db pspl ، امواج يك تا پنج به وضوح ديده مي شوند . زماني كه دامنه قله ها با سطح كليك كاهش يافته ، كاهش مي يابد ، latency قله ها افزايش مي يابد .

شناسايي امواج I  و  II و IV  اغلب در سطوح متوسط وپايين تر كليك مشكل است . موج V اغلب تنها موجي است كه مي تواند در نزديكي آستانه شناسايي شود . اگرچه در بعضي موارد ، موج III نيز مي تواند در يا نزديك آستانه ABR ديده شود .

شيب latency / intensity function  موج V  ( مثلا تغيير در latency موج V براي يك افزايش مشخص در سطح محرك ) براي محرك كليك در افراد جوان با شنوايي نرمال تقريبا نزديك 40µs/db است (Burkard & Hecox 1983a – Flecox & Galambos 1974  ) . ريت كليك نيز ABR را تحت تاثير قرار مي دهد . شكل 11-10 ، ABRهايي از يك بزرگسال جوان با شنوايي نرمال با محرك كليك با شدت 85 db normal HL(nHL) براي ريت هاي مختلف كليك را نشان مي دهد .

ريت از 25 به 100Hz افزايش مي يابد ، latency قله ها وفاصله بين قله اي هم افزايش مي يابد ، زماني كه دامنه قله ها كاهش مي يابد .

بايد توجه داشت كه دامنه موج V هميشه به طور خطي با افزايش ريت ، كاهش نمي يابد . در بزرگسالان جوان با شنوايي نرمال ، Burkard & Hecox(1983a) يك كاهش كوچك را در دامنه موج V با افزايش ريت از 15  به 30 Hz نشان دادند و دامنه كوچك از 30 به 90 Hz تغيير پيدا كرد . Burkard et al(1990) كليك هايي با شدت 50 db nHL را در يك گروه از بزرگسالان جوان داراي شنوايي نرمال استفاده كرد . آنها يك افزايش دامنه موج V معني دار را با افزايش ريت از  (0.388 µv) 30 Hz به (0.409 µv) 90 Hz را گزارش كردند.

اين نتايج نشان مي دهد كه دامنه موج V با كليك سطح متوسط تنها به ميزان متوسطي به وسيله ي افزايش ريت تحت تاثير قرار مي گيرد . چون موج V موجي است كه اغلب در نزديكي آستانه ديده مي شود ، استفاده از يك ريت تكرار محرك نسبتا سريع براي تخمين آستانه مطلوب و مناسب است ، زيرا اين مدت زمان لازم براي گرفتن يك ABR را كاهش خواهد داد .

اجازه دهيد كه حالا يك مثال خاص را مورد بررسي قرار دهيم كه چگونگي ريت ارائه محرك، بسته به هدف به دست آوردن يك ABR ، بايد متنوع باشد . اجازه دهيد فرض كنيم كه دامنه موج V با افزايش ريت از 1 به 50 Hz كمي تغيير پيدا مي كند . براي به دست آوردن دو ABR با 2000 محرك كليك در يك ريت يك هرتزي ، 66/60 دقيقه براي گرفتن هر ABRلازم است . در يك ريت ده هرتزي ، 6/66 دقيقه لازم است و در يك ريت 50 هرتزي تنها 66/6 ثانيه لازم است . اگر دامنه پاسخ با ريت به صورت خيلي كم تغيير كند ، پس به تحريك در يك ريت كليك پايين حساس نيست . اگر چه ، دامنه موج V اغلب به صورت قابل توجهي براي ريت هاي كليك بالاتر از 10 Hz كاهش مي يابد . اگر كسي در تخمين latency  يا دامنه موج I(مثلا براي اهداف  neurodiagnostic) علاقه مند است ، يك ريت كليك 10 هرتزي ممكن است براي شناسايي latency ويا دامنه موج I مناسب است .

پاسخ هاي محرك تكراري و غير تكراري ميانگين گيري شده و جدا از هم نمايش داده مي شوند. تفاوت هايي در پاسخ هاي محرك تكراري و غير تكراري وجود دارد، كه اين تفاوت ها وابسته به توجه يا عدم توجه فرد نيست. اگر توجه شود ، يك پاسخ اضافي وجود دارد كه پاسخ p3 يا p300 به تحريكات غير متناوب (غير تكراري) ناميده مي شود . اين پاسخ سمعك مي تواند به عنوان يك سازه ي شناختي مرتبط با توجه استفاده شود. هردو p3  و  MMNدر بخش 18 بررسي شده اند.يك تازه وارد به خانواده ي پاسخ هاي AEP، پاسخ هاي برانگيخته ي پايدار شنوايي (ASSR) هستند. اين پاسخ يك پاسخ پايدار را نشان مي دهد و مي تواند توسط يك رشته موجي از كليك ، نويز انفجاري ، يا تون انفجاري ؛ محرك مدوله شده ي دامنه و يا فركانس ( FM و AM  ) ، به علاوه ي دو محرك تون ايجاد شود. اين پاسخ دراين سالهاي اخير با وسعت زيادي بررسي مي شود(بخش 15).كاربرد هاي باليني پاسخ هاي برانگيخته شنوايي تعدادي كاربرد هاي باليني سودمند AEPs وجود دارد. اولين و شايد مهمترين آنها ،اين است كه AEPs ميتواند براي غربالگري شنوايي و تخمين استانه هاي افراد سخت آزمون استفاده شود.ABR در حال حاضر مشهورترين AEP براي غربالگري شنوايي و تخمين آستانه در ايالات متحده است(بخش14). هر چند بايد توجه داشت كه در سالهاي اخير تمايل زيادي براي استفاده از ASSRبراي تخمين استانه وجود داشته است(بخش 15) .ECOG تهاجمي تر از ABR يا ASSR ست، مخصوصا اگر شما از يك الكترود ترنس تيمپانيك استفاده كنيد، در حالي كه پاسخ هاي با زمان تاخير متوسط يا طولاني داراي اشكال دراينكه حداقل تا حدودي وابسته به توجه و انگيختگي هستند، مي باشند (بخش 17 و 18). در حالي كه مزيت زمان و هزينه براي استفاده ي OAEs بيشتر از ABRs در غربالگري شنوايي است ،OAEs كمتر از حد مطلوب براي تخمين استانه  ظاهر مي شود و OAEs در حاشيه، اجازه تشخيص بيماران با ونوروپاتي شنوايي را نخواهد داشت (بخش 13 و 22).

مجموعه  ارزيابي هاي تعيين كانديداتوري كاشت حلزون

به طور كلي در روند ارزيابي قبل از كاشت بايستي به 3 سؤال اساسي پاسخ داده شود :

آيا با دريافت كاشت حلزون مهارتهاي كشف شنيداري بيمار افزايش مي يابد يا نه ؟

در مقايسه با سمعك آيا مي توان انتظار داشت كه مهارت هاي درك گفتار بيمار كاشت حلزون شده بهبود مي يابد ؟

در جمعيت كودكان در مقايسه با سمعك آيا مي توان انتظار داشت كه كاشت حلزون سبب تسهيل يادگيري زبان گفتاري يا بهبود آن شود ؟

ارزيابي هايي كه بطور معمول انجام مي شوند شامل

معاينات پزشكي

تصوير برداري از حلزون

ارزيابي هاي شنوايي

ارزيابي هاي الكتروفيزيو لوژيك

ارزيابي هاي مربوط به سمعك و آزمونهاي درك گفتار

ارزيابي هاي گفتار و زبان

بررسي هاي روانشناختي

مشاوره

هماهنگ سازي خدمات مربوط به محيط آموزشي كودك

تعيين گوشي كه قرار است كاشت حلزون را دريافت نمايد .

معاينات پزشكي

 معاينه ي پزشكي شامل تاريخچه گيري دقيق پزشكي و معاينه ي كامل جسماني است براي ارزيابي سلامت عمومي كودك و اينكه آيا مي تواند بيهوشي عمومي را تحمل كند يا خير .

اغلب در ارزيابي پزشكي اين كودكان به متخصصان كودكان ، چشم پزشك ، متخصص گوش و حلق و بيني ، متخصص ژنتيك نياز است . تاريخچه ي تولد بايد به دست آيد و هر عامل خطر زاي مرتبط نظير نارسي ، وزن كم هنگام تولد ، بيلي روبين بالا ، تهويه ي مكانيكي طولاني ، اتوتوكيستي ، انواع عفونت ، سرخجه ، سفليس و ... بايد شناسايي شود .

تاريخچه ي خانوادگي كاهش شنوايي بايد به دست آيد و اگر شجرنامه وجود دارد بايد رسم شود .

ديگر ناهنجاري هاي عضوي شامل قلب ، كليه ، چشم ، و غده ي تيروئيد هم در خانواده و هم در كودك بايد جستجو شوند . تاريخچه ي اوتيت مدياي راجعه ، مننژيت يا ضربه سر بايد بررسي شود .

معمولاً گوش كودك دچار كاهش شنوايي حسي عصبي در معاينه هنجار است اما در مواردي گوش مياني يا خارجي داراي اختلال هستند ( مثلاً انسداد يا كوچكي بيش از اندازه ي كانال خارجي گوش ) .

براي آگاهي از وجود يا عدم وجود پارگي پرده ي تيمپان و عفونت مزمن گوش مياني ، T.M و گوش مياني بايد معاينه شوند . پيش از كاشت بايد يك گوش stable با پرده ي تيمپان سالم وجود داشته باشد . در كودكان دچار بيماري فعال گوش مياني براي ايجاد يك وضعيت ثابت ممكن است مداخله ي پزشكي يا جراحي مورد نياز باشد و تا زماني كه بيماري برطرف نشود كاشت حلزون شنوايي انجام نخواهد شد .

اين پديده توسط bergman و heller (1953) نشان داده شد.آنها از 80 فرد بالغ كه داراي شنوايي نرمال بودند و وزوز هم نداشتند خواستند كه يكي يكي وارد يك غرفه صوتي شوند و نوشته هايي از صداهايي كه كه وقتي در غرفه بودند شنيدند تهيه كنند.

داخلي غرفه بيشترين سطح نويز زمينه يعني 18 dbSPL را قيمت سمعك معمولي داشت.هنگامي كه آنها در غرفه بودند 94٪ يا 75 نفرشان گزارش كردند كه صداهايي مثل وزوز، همهمه، زنگ تلفن، حشرات يا ضربان شنيده اند. bergman و heller نتيجه گرفتند:

به نظر ميرسد وزوز به صورت ثابت وجود دارد، اما به وسيله نويز محدود كه در محيط ما جاري است پوشيده ميشود.سطح اين نويز محدود براي شرايط زندگي ساكت معمولي اغلب متجاوز از 35 db spl است و از شدت كافي براي ماسك وزوز فيزيولوژيك كه پايينتر از سطح شنوايي باقي ميماند، برخوردار است.

به نظر ميرسد كه وزوز با زمان از بين نميرود، بلكه در بهترين حالت تنها ميتواند در زير سطح شنوايي قرار بگيرد.يكي از اهداف درمان صوتيع افزايش سطح نويز زمينه براي كاهش نسبت سيگنال به نويز وزوز است.(SNR، در شكل 21-4 B نشان داده شده است.).دقت كنيد كه دامنه سيگنال وزوز تغيير نميكند. صداي زمينه براي ايجاد وزوزي كه كمتر جلب توجه ميكند افزايش مي يابد.

يك مقايسه: وزوز مزاحم ميتواند به صورت يك شمع سوزان در يك اتاق تاريك در نظر گرفته شود. حتي يك شعله شمع كوچك در يك اتاق تاريك، درخشان به نظر ميرسد.اما وقتي كه تجهيزات نور overhead روشن شوند ، همان شعله شمع كمتر جلب توجه ميكند نسبت به وقتي كه در اتاق تاريك بود.

همانطور كه ذكر شده است، بسياري از بيماران ما گزارش ميكنند كه وزوزشان باعث ميشود كه بودن در يك اتاق ساكت براي آنها ناراحت كننده باشد. به همين دليل وقتي بيماران منتظر هستند كه نوبتشان شود ، نويسندگان يك منبع tabletop(سر ميز) را در لابي كلينيك روشن ميكنند.تعداد زيادي از بيماران مشابه ميگويند وقتي در بيرون در حال راه رفتن، كار كردن يا تفريح كردن بوده اند ، وزوزشان كمتر مزاحمشان است، اما واقعيت اين است كه بيماران عاقبت داخل مي آيند.

اين پديده توسط bergman و heller (1953) نشان داده شد.آنها از 80 فرد بالغ كه داراي شنوايي نرمال بودند و وزوز هم نداشتند خواستند كه يكي يكي وارد يك غرفه صوتي شوند و نوشته هايي از صداهايي كه كه وقتي در غرفه بودند شنيدند تهيه كنند.

داخلي غرفه بيشترين سطح نويز زمينه يعني 18 dbSPL را قيمت سمعك معمولي داشت.هنگامي كه آنها در غرفه بودند 94٪ يا 75 نفرشان گزارش كردند كه صداهايي مثل وزوز، همهمه، زنگ تلفن، حشرات يا ضربان شنيده اند. bergman و heller نتيجه گرفتند:

به نظر ميرسد وزوز به صورت ثابت وجود دارد، اما به وسيله نويز محدود كه در محيط ما جاري است پوشيده ميشود.سطح اين نويز محدود براي شرايط زندگي ساكت معمولي اغلب متجاوز از 35 db spl است و از شدت كافي براي ماسك وزوز فيزيولوژيك كه پايينتر از سطح شنوايي باقي ميماند، برخوردار است.

به نظر ميرسد كه وزوز با زمان از بين نميرود، بلكه در بهترين حالت تنها ميتواند در زير سطح شنوايي قرار بگيرد.يكي از اهداف درمان صوتيع افزايش سطح نويز زمينه براي كاهش نسبت سيگنال به نويز وزوز است.(SNR، در شكل 21-4 B نشان داده شده است.).دقت كنيد كه دامنه سيگنال وزوز تغيير نميكند. صداي زمينه براي ايجاد وزوزي كه كمتر جلب توجه ميكند افزايش مي يابد.

يك مقايسه: وزوز مزاحم ميتواند به صورت يك شمع سوزان در يك اتاق تاريك در نظر گرفته شود. حتي يك شعله شمع كوچك در يك اتاق تاريك، درخشان به نظر ميرسد.اما وقتي كه تجهيزات نور overhead روشن شوند ، همان شعله شمع كمتر جلب توجه ميكند نسبت به وقتي كه در اتاق تاريك بود.

همانطور كه ذكر شده است، بسياري از بيماران ما گزارش ميكنند كه وزوزشان باعث ميشود كه بودن در يك اتاق ساكت براي آنها ناراحت كننده باشد. به همين دليل وقتي بيماران منتظر هستند كه نوبتشان شود ، نويسندگان يك منبع tabletop(سر ميز) را در لابي كلينيك روشن ميكنند.تعداد زيادي از بيماران مشابه ميگويند وقتي در بيرون در حال راه رفتن، كار كردن يا تفريح كردن بوده اند ، وزوزشان كمتر مزاحمشان است، اما واقعيت اين است كه بيماران عاقبت داخل مي آيند.

صوت درماني

صوت درماني يكي از اجزاي مهم و حياتي مديريت وزوز مؤثر است.يك تعريف براي صوت درماني اين است: استفاده از اصوات خارجي براي آسايش بيمار از وزوز . اين يك مفهوم جديد نيست.

Alexander of tralles   پيشنهاد ميكند كه افرادي كه از وزوز رنج ميبرند با راه رفتن در مكانهاي sondry ميتوانند از وزوز آسايش يابند.

مدرسهsalerno  (قرن دوازدهم يا سيزدهم) سطر استدلالي قيمت سمعك ارزان زير را ثبت كرد: چرا وقتي فردي صدايي توليد ميكند، صداي وزوز در گوش ها متوقف ميشود؟آيا به اين خاطر است كه صداي بزرگتر صداي كوچكتر را بيرون مي اندازد؟

Johan jakob wepfer تكنيك يكي از بيماران را بيان كرد: او دوتا سنگريزه را نزديك گوش هايش با صداي محكم به هم ميزد و صداي ايجاد شده توسط سنگها مشكلش را حل ميكرد.

Jean Mane Gaspard Itard(1774-1838) نوشت: ايجاد يك آتش خروشان (غرشي) در بخاري ديواري به شكل قابل توجهي به رفع مزاحمت ناشي از وزوز كمك ميكند.مانند صداهايي مثل زمزمه دور باد يا صداي درياچه در رودخانه. روند مشابهي را ميتوان براي وزوزهايي با صداي سوت با قرار دادن چوب  سبز و اندكي مرطوب روي آتش اتخاذ كرد. وقتي صداي وزوز مانند صداي زنگوله باشد مادامي  كه صداي آن زياد بلند نباشد ميتوان آنرا با رزونانس يك كاسه مسي بزرگ كه قطره آب از يك گلدان نقره ايي در ان ميچكد پوشش داد.در نهايت، وقتي صداي وزوز با صداي مجموع گردش چرخها مشابه است، فرد ميتواند يك موتور چشمه-رانده شده تطبيق شده با يك ارگان مكانيكال يا يك ساعت بزرگ كه حركاتش با برداشتن تنظيم كننده، تسريع پيدا كرده اند را در كنار رختخوابش قرار دهد.

در طول دو قرن گذشته چندين تكنيك و وسيله براي استفاده افرادي كه از وزوز رنج ميبرند طراحي شده اند.Urbantschitsch(1883)  از دياپازون استفاده كرد.wilson(1893) تلاشهايي درمورد مبدل تلفن انجام داد. Spauiding(1903)  ويولن زد. Parter and Mcbride (1916)  پيشنهاد  كردند كه بيماران وزوزي بايد يك ساعت تيكدار با صداي بلند را نزديك رختخوابشان قرار دهند.

Saltzman and Ersner (1947)  استفاده از سمعك ها را براي رهايي از وزوز پيشنهاد كردند. منطق تمام اين استراتژي ها يكسان است: افزايش سطح اصوات خارجي درمحيط بيمار براي كاهش درك وزوز بيمار. در شكل 21-4 A سيگنال وزوز برجسته است و سطح صوت زمينه ( يا نويز) پايين است. نسبت سيگنال به نويز زمينه بالا است.

بيماري اتوايمن گوش داخلي

شيوع اين بيماري در ايالات متحده 0.1٪ تخمين زده شده است.علايم شامل كم شنوايي  ناگهاني دريك گوش است كه به تدريج به گوش مقابل نيز گسترش مي يابد.همچنين احساس پري در گوش،تجربه سرگيجه و وزوز به صورت صداي قيمت سمعك نامرئي هيس، زنگ زدن و آواز خواندن نيز ممكن است وجود داشته باشد.بيشتر بيماران با اين بيماري به درمان با prednisone  جواب ميدهند.

رشدهاي غيرعادي شنوايي

رشدهايي مثل نوروم آكوستيك يا كلستئاتوم ميتوانند باعث وزوزشوند. نوروم آكوستيك (وستيبولار شوانوما) يك نئوپلاسم خوش خيم است كه از بخش وستيبولار عصب 8 منشا ميگيرد.علايم  شامل كم شنوايي يكطرفه، وزوز و اختلالات تعادلي است.برش جراحي يا پرتودرماني ،به خصوص اگر نئوپلاسم در مراحلي كه كوچك است تشخيص داده شود، ميتواند اين علائم را برطرف كند.

كلستئاتوما يك توده سلولي اپي تليالي خوش خيم است كه در حفره گوش مياني رشد ميكند. بيشتر اوقات كلستئاتوم ميتواند بزرگ شده و استخوانچه هاي  گوش مياني را تخريب كند.كم شنوايي، وزوز، گيجي و فلج عضله صورتي ميتوانند نتيجه رشد ادامه دار كلستئاتوم باشند.كشف و مداخلات جراحي زودهنگام  نئوپلاسم هاي شنوايي ميتوانند احتمال علايم باقيمانده را كاهش دهند.

 فشار خون بالا يا پايين

از اين دو اختلال فشار خون بالا به احتمال بيشتري باعث ايجاد وزوز ميشود. حفظ فشار خون در محدوده مطلوب ميتواند براي بعضي از بيماران وزوز را كاهش دهد يا از بين ببرد.

اختلالات متابوليك

اختلالاتي مثل ديابت شيرين، هايپرتيروئيديسم و هايپوتيروئيديسم ميتوانند باعث ايجاد وزوز شوند. مديريت موفق اين شرايط ميتواند وزوز بيماران را كاهش داده يا از بين ببرد.

مديريت وزوز مزمن

درمان موفقيت آميز اختلالاتي كه  قبلا بحث شد ميتواند شدت وزوز را كاهش داده يا آن را از بين ببرد. اما اگر بعد از درمان ساير بيماري ها،وزوزهمچنان ادامه داشت و باعث آزار بيمار ميشد، تمركز كلينيكال را از درمان به مديريت علايم انتقال دهيد.در اين مرحله كلينيسين بايد يكي از دو مورد زير را انجام دهد:

زماني را كه براي كمك به مديريت وزوز بيمار با استفاده از استراتژي هايي كه در بخش هاي بعدي اين فصل توضيح داده خواهد شد،لازم است با او بگذراند يا اينكه بيمار را به يك برنامه مديريت وزوز جامع با پرسنل باتجربه كه هم مايل هستند  كه زمان قابل توجهي را با هر بيمار بگذرانند و هم توانايي ان را دارند، ارجاع دهد.

همانند ساير علائم نورولوژيك، اگر وزوز به مدت 6 ماه يا بيشتر ادامه داشته باشد به عنوان مزمن در نظر گرفته ميشود.در حدود 90٪موارد وزوز مزمن با درجاتي  از  كم شنوايي  حسي عصبي همراه است. به خاطر اينكه كم شنوايي حسي عصبي غيرقابل بازگشت است بيشتر موارد وزوز مزمن غيرقابل بهبود هستند.Durkre  مينويسد:همانند درد مزمن، در درمان وزوز مزمن بهتر است  بيشتر در زمينه مديريت آن بحث شود تا بهبود آن.