نوشته هاي من

صوت درماني

صوت درماني يكي از اجزاي مهم و حياتي مديريت وزوز مؤثر است.يك تعريف براي صوت درماني اين است: استفاده از اصوات خارجي براي آسايش بيمار از وزوز . اين يك مفهوم جديد نيست.

Alexander of tralles   پيشنهاد ميكند كه افرادي كه از وزوز رنج ميبرند با راه رفتن در مكانهاي sondry ميتوانند از وزوز آسايش يابند.

مدرسهsalerno  (قرن دوازدهم يا سيزدهم) سطر استدلالي قيمت سمعك ارزان زير را ثبت كرد: چرا وقتي فردي صدايي توليد ميكند، صداي وزوز در گوش ها متوقف ميشود؟آيا به اين خاطر است كه صداي بزرگتر صداي كوچكتر را بيرون مي اندازد؟

Johan jakob wepfer تكنيك يكي از بيماران را بيان كرد: او دوتا سنگريزه را نزديك گوش هايش با صداي محكم به هم ميزد و صداي ايجاد شده توسط سنگها مشكلش را حل ميكرد.

Jean Mane Gaspard Itard(1774-1838) نوشت: ايجاد يك آتش خروشان (غرشي) در بخاري ديواري به شكل قابل توجهي به رفع مزاحمت ناشي از وزوز كمك ميكند.مانند صداهايي مثل زمزمه دور باد يا صداي درياچه در رودخانه. روند مشابهي را ميتوان براي وزوزهايي با صداي سوت با قرار دادن چوب  سبز و اندكي مرطوب روي آتش اتخاذ كرد. وقتي صداي وزوز مانند صداي زنگوله باشد مادامي  كه صداي آن زياد بلند نباشد ميتوان آنرا با رزونانس يك كاسه مسي بزرگ كه قطره آب از يك گلدان نقره ايي در ان ميچكد پوشش داد.در نهايت، وقتي صداي وزوز با صداي مجموع گردش چرخها مشابه است، فرد ميتواند يك موتور چشمه-رانده شده تطبيق شده با يك ارگان مكانيكال يا يك ساعت بزرگ كه حركاتش با برداشتن تنظيم كننده، تسريع پيدا كرده اند را در كنار رختخوابش قرار دهد.

در طول دو قرن گذشته چندين تكنيك و وسيله براي استفاده افرادي كه از وزوز رنج ميبرند طراحي شده اند.Urbantschitsch(1883)  از دياپازون استفاده كرد.wilson(1893) تلاشهايي درمورد مبدل تلفن انجام داد. Spauiding(1903)  ويولن زد. Parter and Mcbride (1916)  پيشنهاد  كردند كه بيماران وزوزي بايد يك ساعت تيكدار با صداي بلند را نزديك رختخوابشان قرار دهند.

Saltzman and Ersner (1947)  استفاده از سمعك ها را براي رهايي از وزوز پيشنهاد كردند. منطق تمام اين استراتژي ها يكسان است: افزايش سطح اصوات خارجي درمحيط بيمار براي كاهش درك وزوز بيمار. در شكل 21-4 A سيگنال وزوز برجسته است و سطح صوت زمينه ( يا نويز) پايين است. نسبت سيگنال به نويز زمينه بالا است.