نوشته هاي من

مقاله مطلب عمومي ديگري را مطرح ميكند :بيشتر بيماران شغل كنونيشان را دوست ندارند و براي اين كه هر روز سركار بروند استرس دارند . سمعك به ياد داشته باشد كه House (1981.p198) مشاهده كرده كه وزوز به عنوان يك نشانه ميتواند يك scapegoot(كسي كه قرباني ديگران ميشود)باشد... .آن )وزوز( ميتواند جرم مرتبط با شكست شغلي يا ناسازگاري هاي اجتماعي را تخفيف دهد(باعث تخفيف در اين جرائم شود؟) بعضي از بيماران از وزوز به عنوان يك بهانه براي رها كردن شغلي كه دوست ندارند استفاده ميكنند زيرا كار يا محل كارشان ميزان غير قابل قبولي از استرس را براي آنها ايجاد ميكند. فهميدن اين نكته براي چنين بيماراني مفيد است كه بدانند وزوز مشكل عمده در محل كارشان نيست. كلينيسين ها بايد به بيماران كمك كنند كه هر زمان كه امكان داشت ،اين امتياز را ظاهر كنند . نويسندگان اغلب بيماران را تشويق نميكنند كه شغلي را كه درحال حاضر دارند رها كنند زيرا چنين كاري نتايج مالي و شخصي دارد كه فراتر از مسئوليت هاي كلينيك ماست . اما اگر واضح است كه بيماري نميخواهد به وضعيت كنونيش ادامه دهد نويسندگان به او كمك ميكنند تا مسئوليت هاي ديگري را جستجو كند.آژانس هاي بازتواني وضعيت شغلي ميتوانند در اين زمينه به بيماران كمك ميكنند .

ترويج روابط شخصي/افزايش اجتماعي بودن

روابط شخصي ميتوانند به خاطر وزوزيا حساسيت به صدا رنج آور باشند. بعضي بيماران به خاطر ناراحتي در محيط هاي نويزي يا به خاطر اينكه مطمئن نيستند كه در موقعيت داده شده ممكن است چه احساسي داشته باشند، روابط اجتماعي شان را كم ميكنند.  بيماران را تشويق كنيد تا كارشان را ادامه دهند و به دلايل زير در فعاليت هاي اجتماعي شركت كنند: 

وقتي بيمار به كار  مشغول است، وزوز كمتر جلب توجه ميكند و كمتر مزاحم است.