نوشته هاي من

اين بخش بر ويژگي سمعك هاي مدرن تمركز مي نمايد.بهر حال به همان اندازه،اجزا و ويژگي هاي متنوع بستگي به نوع خاص سمعك دارند.در بعضي موارد،نوع سمعك كه انتخاب مي شود،بر اساس پردازش سيگنال در حضور و يا فقدان تله كويل به كار رفته است.در موارد ديگر، نوع انتخاب شده ممكن است وابسته به نيازمندي هاي عملكردي و يا زيبا شناختي مريض مي باشد.

شش نوع اوليه سمعك ها هم اكنون در دسترس هستند كه شامل: 1-سمعك جيبي،2-سمعك عينكي،3-سمعك پشت گوشي،4-سمعك داخل گوشي،5-سمعك داخل كانالي و 6-سمعك كاملا در داخل كانال،هستند.

بر اساس مطالعه صورت گرفته توسط مولر وهمكارانش(2006)،نوع سمعك وابسته به جنبه هاي عملكردي(كاربردي) و طراحي زيباشناختي دارد و به سطح تكنولوژي وسيله بستگي ندارد.اين بدان معناست كه سازندگان سمعك هر ساله تكنولوژي هاي جديدي را معرفي مي كنند  و معمولا تكنولوژي بر روي هر نوع سمعك پياده مي شود.هنوز هم برخي ويژگي هاي پيشرفته همچون ميكروفون هاي دايركشنال و يا بعضي كنترل هاي كاربردي،بر روي انواع سمعك داخل گوشي به دليل محدوديت فضاي قابل دسترسي روي صفحه(قطعه) فلزي جلوي سمعك،نمي تواند اجرا شود.

انواع كم رايج سمعك:

سمعك جيبي(BW)

سمعك جيبي  داراي بزرگترين اندازه در ميان سمعك ها هستند.تا زماني كه مدل هاي پشت گوشي در سال1950ميلادي معرفي شدند،به طور كمتر يا بيشتر،تنها نوع سمعك در دسترس بودند. سمعك هاي جيبي بيشتر فروش سمعك در آمريكا و اروپا را نشان نمي دهد در حاليكه توانستند يك محل فروش خوب در كشورهاي در حال توسعه پيدا كنند.به دليل اندازه بزرگتر  وساختمان استاندارد،معمولا گرانتر توليد مي شوند.به علت اندازه سمعك و اندازه باتري همراه شان،سمعك جيبي مي توانند يك رنج وسيعي از بهره و خروجي ا ارائه دهند و در افراد با مشكلات حركتي و مهارت دستي ضعيف آسانتر مورد استفاده قرار مي گيرد.