نوشته هاي من

اختلالات عملكردي شنوايي محيطي (افت شنوايي)

در كنار ساير پاسخ هاي برانگيخته قشري، پاسخ MMN برانگيخته توسط محرك هاي گفتاري، در بيماران داراي افت شنوايي حسي نيز مورد بررسي قرار گرفته است. بعضي از پژوهشگران نيز از پوشش همانسويي با نويز وسيع الطيف (BBN) براي شبيه سازي تاثير افت شنوايي حسي بر پاسخ MMN استفاده كرده اند. نتيجه بدست آمده همانطور كه انتظار داريم، بدليل كاهش قابليت شنوايي ناشي از نويز پوشاننده، نهفتگي پاسخ MMN افزايش مي يابد و دامنه آن كاهش پيدا ميكند. اختصاصا هرگاه فركانس قطع بالا نويزهاي پايين گذر را بالاتر مي بريم (مشابه وضعيتي كه در يك افت شنوايي حسي در فركانسهاي پايين مشاهده مي كنيم) قيمت سمعك تاثير مذكور بر نهفتگي و دامنه MMN بطور فزاينده اي بيشتر مي شود.

تقويت كننده ها

در صورتي كه قابليت اجرا داشته باشد، پاسخ MMN از ارزش منحصر به فرد باليني براي اثبات عيني ميزان سودمندي سمعك براي بهبود درك گفتار نوزادان و كودكان كم سن برخوردار است. در يك تحقيق ميزان سودمندي استفاده از تقويت كننده، بصورت بهبود پاسخ MMN با محرك هاي گفتاري نشان داده شده است. افراد مورد بررسي شامل چهارده بزرگسال جوان با افت شنوايي متوسط تا شديد – عميق و بيست جوان با شنوايي نرمال بوده اند. پاسخ MMN را با محرك هاي گفتاري (همخوان – واكدار (CV) هاي /ga/ و /ba/) كه در يك سطح شدت ثابت (65 to 80 dBpeSPL) در شرايط بدون كمك و در شرايط با كمك (سمعكي كه بخوبي تنظيم شده باشد) ثبت كردند. موج تفاضلي پاسخ MMN را بصورت بصري بررسي مي كردند و معيار حضور پاسخ را بصورت بزرگترين منفي شدگي در حوزه نهفتگي 80 to 400ms تعريف كرده بودند. بطور كلي در شرايط استفاده از تقويت كننده، دامنه MMN افزايش و نهفتگي آن كاهش پيدا مي كند، هر چند مقادير آنها نوعا به محدوده نرمال نمي رسد. در بعضي نمونه ها كه افت شنوايي شديد داشتند، در شرايط بدون تقويت كننده هيچ نوع پاسخ MMN مشاهده نمي شود. اما با تقويت كننده، نهفتگي و دامنه MMN بدست آمده از آنها، مشابه مقادير بدست آمده از افراد نرمال بوده است. پيشنهاد شده است كه يافته هاي مربوط به پاسخ هاي وابسته به رويداد همراه با استفاده از تقويت كننده، بازتابي از فعال شدن تعداد نورون هاي بيشتر است كه خود تاييدي بر مشاهده تغييرات نوروفيزيولوژيك مربوط به درك اصوات گفتاري پس از استفاده از تقويت كننده است. به هر حال، گاهي نوع كاهش عجيب و غيرقابل توجيه در نتايج پاسخ هاي وابسته به رويداد با استفاده از تقويت كننده (يعني طولاني تر شدن نهفتگي و كوچكتر شدن دامنه)،اغلب در پاسخ MMN (و نه در ساير پاسخ ها مثل N1، N2b و P300) مشاهده مي شود. از اين مطالعه بنظر مي رسد كه پاسخ MMN در كنار ساير پاسخ هاي قشري مي تواند براي مستند سازي ميزان سودمندي استفاده از سمعك در بيماران با افت شنوايي متوسط تا شديد بكار برده شود. اگر چه تقويت كننده مي تواند به شكلي ثابت قابليت شنيده شدن صدا را بهبود بخشد، اما تغيير پذيري در ميزان سودمندي حاصل از تقويت كننده ها در ميان افراد مختلف (چنانچه مدرك آن توسط MMN فراهم مي گردد) نشان مي دهد كه در بعضي بيماران همچنان مقداري از نقص درك گفتار و قابليت تمايز شنيداري، حتي با استفاده از سمعك باقي مي ماند.