نوشته هاي من

گزارش تحقيق= بررسي AMLR در بيماران آلزايمر انجام شد. نتيجه اين پژوهش با پژوهش قبلي متفاوت است. بررسي روي 14 بيمار آلزايمر مرد قيمت سمعك فوناك در سن حدود 70 سال (55% نمونه ها) و گروه شاهد انجام شد. AMLR توسط سيگنال كليك با پلارتيه انبساطي با طول مدت o.1ms، ارائه شده به هر گوش بصورت جداگانه و در شدت 90dBSPL و با نسبت تكرار sec/محرك 1 يا sec/محرك 0.5 برانگيخته مي شد. افراد سابقه ضايعه شنوايي نداشتند (به جز يك مرد 78 ساله كه افت شنوايي جزيي در گوش چپ داشته است). هيچگونه توضيحي در مورد نحوه بررسي شنوايي بيماران داده نشده است، و در مورد معيار حذف نمونه از پژوهش (در صورت وجود) هم توضيحي داده نشده است. ثبت AMLR با الكترود غيرمعكوس روي Cz بصورت مرتبط شده با الكترود معكوس گوش با فيلتر ميان گذر 10 to 300 Hz و با زمان آناليز 150ms (50ms مرحله پيش تحريك) انجام شده بود.

بيماري هاي پردازشي شنوايي (APD) و ناتواني يادگيري (LD)

چندين سال است كه از AMLR بعنوان يك روش الكتروفيزيولوژيك براي ارزيابي اختلالات عملكردي شنوايي كودكان و بزرگسالان مبتلا به APD و كودكان مبتلا به ناتواني يادگيري (LD) استفاده مي شود. در طول اين سال ها، با جمع آوري تجربيات باليني و پژوهش هاي رسمي، به منظور دستيابي بهينه و پايدار به هر كدام از مولفه ها، مثل Pa و Pb، روش انجام AMLR تغيير و بهبود يافته است. متأسفانه، طبق اطلاعات موجود در گزارش ها، در بسياري از پژوهش ها و تجربيات باليني اوليه، ظاهراً در پروتكل هاي مورد استفاده بسياري از آنها، پارامترهايي را در نظر مي گرفتند كه براي كاربرد تشخيص افتراقي AMLR، به ويژه در كودكان ايده آل نبوده اند. نقاط ضعف متداول در مطالعات اوليه عبارتند از: الف: اتكا كامل و صرف به سيگنال هاي كليك زودگذر (0.1ms) به جاي تون برست.  ب: ارائه سيگنال با سرعت نامناسب بالا (بيشتر از sec/محرك 5). ج: تنظيمات فيلتر بالا گذر (بيشتر از 5Hz). د: رديابي AMLR صرفاً با الكترود در جايگاه ورتكس (خط وسط) به جاي جايگاه نيمكره براي الكترود غيرمعكوس.

در بعضي از اين گزارش هاي اوليه گزارش شده است كه Pa در كودكان LD و كودكان با ضايعات زباني (Language)، رديابي شده است و نهفتگي و دامنه آنها تفاوت معني داري ندارد. يكي از مشاهدات اين گروه از پژوهشگران آن است كه هرگز نتوانستند در اين گروه از افراد به ثبت پايدار Pb بپردازند.