نمايندگي سمعك فوناك در تهران
يافته‌هاي ABR:
با برگشت به سال‌هاي اوليه كاربرد باليني ABR، تعدادي از پژوهشگران يافته‌هاي ABR را در افراد مبتلا به اوتيسم توصيف كردند. در مجموع مقالات در مورد ABR و اوتيسم گيج كننده هستند. تعدادي از پژوهشگران يافته‌هاي طبيعي ABR را به طور ثابت گزارش مي‌كنند و يا حتي زمان‌هاي نهفتگي كوتاهتر از حالت طبيعي را نشان مي‌دهند. اما اكثريت نويسندهها نمايندگي سمعك فوناك انواع متفاوت آبنورمالي ABR را در حداقل تعدادي از بچه‌هاي مبتلا به اوتيسم توصيف مي‌كنند. عوامل متعددي احتمال منجر به عدم ثبات در حين مطالعات مي‌شوند. اين عوامل شامل تفاوت در پروتكل آزمايشي ABR ، وضعيت شنوايي محيطي، احتمالاً وجود اختلالات ديگر به طور همزمان، تعداد ناكافي اشخاص (اغلب Case report) و آناليز اطلاعات حاصل از ABR بدون اطلاعات حاصل از گروه كنترل هستند. (گروه كنترل از نظر سن و جنسيت با گروه بيمار تطابق ندارند). Sohmer و همكارانش در سال 1978 يافته‌هاي ABR را براي 13 كودك (سن 4 تا 12 سال) با تشخيص اوتيسم توصيف كردند. ABR قابل كشفي در بيشترين سطوح شدت تحريكي براي چهار كودك با ويژگي‌هاي اوتيسم وجود نداشت به طوري كه نويسنده ها فرض كردند كه اين مسئله ناشي از كاهش حلزوني عميق است.
9 كودك مبتلا به اوتيسم باقي مانده سطوح آستانه طبيعي ABR را نشان دارند اما ميزان زمان نهفتگي بين موجي افزايش يافته براي نسبت نامشخصي از اين كودكان گزارش شد. نويسندهها همپوشاني قابل توجهي را بين گروه‌هاي طبيعي و بيمار در يافته‌هاي ABR تصديق كردند. به هر حال، آنها نتيجه گرفتند كه آبنورمالي‌هاي ABR در تعدادي از كودكان مبتلا به اوتيسم شواهدي از نقايص عملكردي (و شايد ساختاري) در اين جمعيت هستند.
Harris و ديگران در سال 1981 ABR را در دو فرد مبتلا به اوتيسم و همچنين گروه بزرگ‌تري از بچه‌هاي دچار عقب‌ماندگي ذهني ثبت كردند. به هر حال يافته‌هاي آنها شرح داده شد. Tanguay و همكارانش در سال 1982 نسبت بالايي از آبنورمالي‌هاي ABR را در 16 كودك (محدوده سني 33 تا 169 ماه) با تشخيص اوتيسم دوران نوزادي بر اساس معيار پيشنهاد شده توسط American Psychiatric Association در سال 1980 منتشر شده در Diagnostic and Statistical Manaual of Mental disorders (DSMIII) يافتند. ظاهراً همه نوزادان در آزمون غربالگري اديومتريك قبول شده بودند. مهم است كه ذكر كنيم آزمون با بيماران هوشيار يا به طور طبيعي خوابيده (آرام بخش استفاده نشد) انجام شد و نويسندهها نشان دادند ك 29 درصد اشخاص در طي آزمايش حركت كردند و بيشتر از يك جلسه آزمايش در تعدادي از بيماران مورد نياز بود. سه بيمار طولاني شدن قابل توجه زمان نهفتگي موج I را نشان دادند. (احتمالاً نشان دهنده يك نقص محيطي) و در هشت بيمار ميزان زمان نهفتگي بين موجي بيشتر از 3 انحراف معيار بالاي متوسط گروه كنترل بود.
برچسب: سمعك، سمعك اتيكن، سمعك اينترتون، سمعك استاركي، سمعك فوناك، سمعك زيمنس، سمعك ويدكس، سمعك يونيترون، انواع سمعك، انواع سمعك ها، خريد سمعك، قيمت سمعك، سمعك هوشمند،