نوشته هاي من

سطح crossover به ميزان 50 تا 75 دسي بل براي محرك كليك گزارش شده است. ABR راه استخواني توسط ماكزيمم سطح خروجي محرك به فروش سمعك ميزان 50 تا 55 dBnHL محدود شده است. به هر حال، تاكيد باليني در گذشته بر به كار بردن ABR بر طبق اصولي و محدوديت ذاتي اديومتري رفتاري به جاي به كار بردن مزاياي شاخص ABR در كنار فرايند اديومتريك بوده است.  يك نويز پوشش دهنده بايد به گوش غير آزمايشي ارائه شود، وقتي كه گوش ضعيف‌تر ارزيابي مي‌شود و چون سيگنال راه استخواني به دو حلزون با شدت تقريباً يكساني مي‌رسد، پوشش گوش غير آزمايشي لازم است اگر مي خواهيم اطلاعات هر گوش را در يك فرد به طور جداگانه به دست آوريم.

هدف اصلي در اديومتري به دست آوردن نتايجي است كه خاص گوش آزمايشي است و گوش غير آزمايشي در اين امر مشاركتي ندارد. در واقع، با ABR معضل مسكينگ مي‌تواند به طور موفقيت آميزي رفع شود. مسكينگ هميشه لازم نيست و اطلاعات خاص هر گوش در مورد حساسيت شنوايي (وضعيت انتقالي و حسي عصبي) مي‌تواند به طور معمول از بيشتر بيماران داراي آسيب انتقالي مربوط به آترزي، صرفنظر از سن بيمار به دست آيد. در واقع، ABR بهترين تكنيك قابل دسترس براي ارزيابي عملكرد شنوايي در آترزي مادرزادي گوش است. دانشمنداني اشاره كردند  از آنجايي كه شنوايي به عنوان مهم‌ترين پارامتر شاسايي مي‌شود و نياز است در اوايل زندگي فردي با آترزي مادرزادي مجراي گوش اندازه‌گيري شود، ظهور آزمون ABR  كمك پرارزشي بوده است. سپس، پروتكل ABR به طور خاص براي ارزيابي اديولوژيكي آترزي گوش ارائه شده است. مفاهيم كليدي و اجزاي پروتكل آزمايشي براي ثبت با كيفيت اشكال موجي ABR در بيماران داراي آترزي مجراي گوش در جدول 12-9 خلاصه شده اند. اصل اوليه و از همه مهمتر در ارزيابي وضعيت شنوايي در بيماران داراي آترزي مجراي گوش در هر سني (تخمين اصل اوليه آستانه‌هاي شنوايي براي دو گوش و براي راه هوايي و راه استخواني) نمي‌تواند بيش از حد تاكيد شود. براي بيماراني كه براي بار اول در كلينيك  شواهد پزشكي از بيماري گوش مياني را نشان مي‌دهند و در معرض خطر قابل توجهي براي كاهش شنوايي انتقالي هستند، آن تقريباً غيرقابل ادراك خواهد بود و مطمئناً با حداقل استاندارد مراقبت ناسازگار خواهد بود كه ما فقط شنوايي را براي يك گوش ارزيابي كنيم يا فقط شنوايي از طريق راه استخواني را بررسي كنيم  و شنوايي از طريق راه هوايي را بررسي نكنيم. به سادگي دليلي براي فرض كردن عملكرد حسي طبيعي  و يا وضعيت شنوايي انتقالي براي هر گوش وجود ندارد. ارزيابي كلي و خاص هر گوش در مورد وضعيت شنوايي  (راه هوايي) و به طور خالص وضعيت شنوايي حسي (راه استخواني) اجباري است. استاندارد مراقبت نبايد براي بيماراني با آترزي گوش آسيب ببيند و يا در معرض خطر قرار گيرد. ارزيابي بيماراني با اترزي مجراي گوش به وسيله ABR بايد هميشه شامل تخمين با دقت حساسيت شنوايي هر گوش توسط راه هوايي و راه استخواني باشد.