نوشته هاي من

اين وضعيت ها براي سمعك هاي چند حافظه اي به كار برده مي شود. تنها تفاوتي كه بيمار ميل بيشتري به استفاده از سمعك دارد، تنوع پاسخ هاي انتخاب شده است.

كنترل فيدبك يا كاهش برنامه ها براي بيماران با نقص سمعك شنوايي شديد تا عميقوبراي بيماراني كه شنوايي تقريبانرمال دارند و يا كم شنوايي فركانس هاي پايين همراه با افت شديد در فركانس هاي بالا مناسب ترند.

هر برنامه پردازش سيگنال براي هر بيمار نياز به تنظيم دارد، بايد با يك متد  تجويزي مناسب انجام شود.

موثرترين راه براي برآورد پاسخ هاي هدف و تنظيم سمعك ها به قابليت انعطاف وابسته است كه ويژگي هاي تقويتي سمعك ها مي توانند تنظيم شوند.

يك هدف كليدي مطابق است با targetپاسخ گوش واقعي.

براي سمعك هايي با ويژگي هاي قابل تنظيم انعطاف پذير، مخصوصا وقتي سمعك ها سفارشي هستند، پاسخ هاي Coupler target يك هدف مهم مياني را فراهم مي كنند.

تصويب كردن شكل آكوستيكي قالب گوش يا shell هنگام برآورد كردن Coupler target تناسب زمان هايي كه سمعك با ويژگي هاي نسبتا انعطاف نا پذير بايد به فاكتورهاي چند گانه باز گردانده شود را كاهش خواهد داد.

Coupler target حتي مي تواند با يكپارچه كردن با گوش واقعي شخص بيمار براي تفاوت كوپلر در تجويز صحيح تر ساخته شود.

اين صحت افزايش يافته احتمالا فقط براي سمعك هايي ارزشمند است كه ويژگي هاي پاسخي خيلي انعطاف پذيري دارند يا براي سمعك هايي كه براي بچه ها استفاده مي شوند، جايي كه اندازه گيريبهره نهايي گوش واقعي سخت است.

چون تجويز OSPL 90 با صحت كامل غير ممكن است، تناسب ماكزيمم خروجي بايد به صورت فعالانه توسط خود بيمار ارزيابي شود قبل از اينكه بيمار كلينيك را ترك كند.

يك تنوعي از شدت صداها شامل گفتار و Narrow band sounds بايد براي بيمار ارائه شود.

سمعك بايد بتواند صداهاي بلند را بسازد بدون اينكه بلندي صداها ناراحت كننده باشند.

اين بخش از اطلاعاتي در فصل هاي گذشته براي راهنمايي پله به پله در چگونگي انتخاب و تنظيم سمعك استفاده مي كند.

اول: در نظر ميگيريم كه چگونه بايد يك سمعك را انتخاب كنيم؟