نوشته هاي من

انتخاب و تنظيم سمعك ها:

چكيده:

تصميم اوليه وقتي است كه يك كلينيسين يا سمعك زيمنس اكسپرينس بيمار يك سمعك اعم از CIC ، ITC ، ITE ، BTE يا بدني را انتخاب مي كند كه مناسب باشد.

در هر نوع سمعكمزيت هايي مرتبط با آساني در جاگذاري، آساني در كنترل دستكاري ها، قابليت ديدن، ميزان بهره، حساسيت به Noise باد، جهت داري، قابليت اعتماد، سازگاري تلفن، تنظيمات قابل انعطاف، سهولت در تميز كردن و اجتناب از انسداد و فيد بك وجود دارد كه اهميت داده شده به هر فاكتور از هر بيمار به بيمار ديگر بسيار متفاوت خواهد بود.

نياز براي ويژگي هاي اختصاصي مثل volume control  ،switch ، telecoil ، ورودي صوتي مستقيم و ميكروفون  دليركشنال بايد بر اساس نيازهاي فردي تعيين شوند. همچنين اين نيازها انتخاب نوع سمعك را تحت تأثير قرار خواهند داد.

در گام دوم برنامه پردازش سيگنال مناسب براي نياز هاي بيمار بايد انتخابشود.

محدود كننده تراكمي فرم مناسب تري از محدود كننده برش قله است اگر كه بتواند يك حداكثر خروجي در حد بالا فراهم  كند.

علاوه بر محدود كننده تراكمي، يك نسبت تراكمي پايين كه رنج وسيعي از سطح ورودي را فعال مي كند براي بيشتر بيماران مناسب است.

اين نسبت تراكمي پايين وقتي كه تنها يا چند كاناله يا با فعاليت سريع يا آرام باشد مزيت هايي را فراهم خواهد كرد.

چند كاناله هاي تراكمي مزيت هاي بيشتري را براي بيماران با كم شنوايي با شيب قابل توجه فراهم ميكنند.

ساختار چند كاناله با ديگر مشخصه ها مثل سركوب  noise تطبيقي و سركوب فيدبك سازگار است.

مزيت هاي سركوب noise تطبيقي بيشترند براي بيماراني كه سمعك هايشان را در محيط هاي بيشتري مي پوشند  وكساني كه به تقويت سرتاسري رنج وسيعي فركانس هانيازمندند.