نوشته هاي من

داده هاي اوليه در مورد آخرين روش، در كسب ABR (Medium – averaging) اميدبخش بود. اگرچه اين يافته ها تنها براي چهار فرد مبتلا به اختلال شنوايي ارائه گرديد، اما روش ارائه شده، امكان پذير، قابل اطمينان، و نسبت به تاثيرات آرتيفكت فعاليت هاي خارجي سمعك نامرئي (غير از ABR) بخصوص در تعداد اندك جاروب (معدل گيري سيگنال)، آسيب پذيري كمتري داشت. هر روش پردازش سيگنال جديد كه براي ABR معرفي مي شود، مي بايست مورد آزمون هاي كلينيكي سخت توسط كلينيسين ها با گروههاي متنوع بيماران (بيماران با عملكرد شنيداري نرمال و غير نرمال از نوزادان تا بزرگسالي) و در شرايط آزمون پيچيده (NICU) قرار گيرد تا در صورت حصول نتيجۀ مثبت بتوان آن را به عنوان، جايگزين بهتري براي معدل گيري سيگنال مرسوم، در نظر گرفت. فردي كه تازه شروع به ثبت ABR در يك محيط كلينيكي كرده است، اغلب مي پرسد، چه مقدار معدل گيري در ارزيابي ABR لازم است يا اينكه چه تعدد محرك (جاروب) مي بايست قبل از آناليز ABR ارائه گردد؟ پاسخ مبتني بر شواهد به اين سوال منطقي و عملي در انتهاي اين فصل و در پروتكل آزمون ABR، ذكر شده است و نيز در فصل 8.

پاسخ ساده به اين سوال اين است كه مقدار معدل گيري (تعداد جاروب ها) يكسان براي كسب پاسخ هاي مطمئن به طوريكه براي همۀ افراد و در همۀ شرايط، يك ميزان سيگنال ارائه شود، غير موثر و ناكارآمد خواهد بود.

مثلاً در فردي با شنوايي طبيعي در سطوح شدتي بالا، تاكيد متعصبانه به ارائه 2000 نرخ تحريك، باعث اتلاف وقت ارزشمند كلينيكي مي شود، زيرا ABR با  اين تعداد تحريك، به وضوح قابل تشخيص خواهد بود.

Beanie و همكاران، 1992 به صورت تجربي تاييد كردند كه در افراد بزرگسال با شنوايي طبيعي، با 500 تحريك، اطمينان بالايي در تشخيص ABR وجود دارد با معدل گيري اضافي تغيير خيلي اندك با هيچ تغييري در امكان تشخيص، پايايي، زمان نهفتگي و دامنۀ موج I، موج II و موج V ايجاد نمي گردد.

تشخيص صريح امواج عمدۀ ABR، با كمترين ميزان معدل گيري سيگنال به وضوح در تصوير 12-6، نمايش داده شده است.

معدل گيري بيش از 250 تا 500 جاروب در سطح شدتي بالا، در فردي با شنوايي نرمال كه همكاري خوبي دارد، مطلقاً اختلاف وقت محسوب مي شود. در ارزيابي عملكرد شنوايي از طريق ABR براي كودكاني كه به خواب طبيعي رفته اند، محدود كردن شديد، معدل گيري اضافي غير لازم، به تنها تعداد تحريكي كه براي تشخيص ابتدايي پاسخ لازم است، زمان تست را به حداقل خواهد رسانيد. با محدود كردن مقدار معدل گيري سيگنال به حداقل لازم، اما تكرار هميشگي امواج، نويسنده (Hall) قادر است، در كمتر از 20 دقيقه، يك آناليز ABR نرولوژيك بهمراه، برآورد آستانه شنوايي وابسته به فركانس را (حداقل در 500 و 1000 و 4000 Hz) انجام دهد. در غير اينصورت با اتكاء به تعداد جاروب هاي ثابت (مثلاً 2000 تا)، و بدون تغييرات ديگر در پروتكل آزمون، كل زمان لازم براي ارزيابي ABR، فراتر از 40 دقيقه خواهد بود. كودكاني كه خوابانيده نشده اند، قبل از اتمام اين زمان 40 دقيقه اي ناآرام مي شوند.