نوشته هاي من

اتيولوژي «نروپاتي شنوايي»

عوامل خطر (Risk Factors):

كشف سريع و ارزيابي دقيق «نروپاتي شنوايي» با توجه ويژه به گروههاي برگزيده، تسهيل مي شود. متون علمي به صراحت تاييد مي كنند كه بعضي بيماران بيشتر در معرض «نروپاتي شنوايي» هستند. مثلا Madden و همكارانش (2002) گزارش كردند كه قيمت سمعك سونيك بيماران آنها، (22 بيمار) يك مسئله حين تولد داشته اند. بيماريها و اتيولوژيهاي همراه با «نروپاتي شنوايي» در جدول 4-5 خلاصه شده اند.

كودكاني با بيماريها يا اختلالات نرولوژيك يا افرادي كه ممكن است بعدها، ناهنجاريهاي نرولوژيك پيدا كنند، در معرض بيشترين خطرات هستند. با توجه به ليست مشخص مي شود، كه بخش قابل توجهي از كودكاني كه تشخيص «نروپاتي شنوايي» به آنها اطلاق مي شود، در بخش مراقبتهاي ويژه به خاطر مشكلات پزشكي كه به خوبي به عنوان عامل خطر در زمينه كاهش شنوايي شناخته شده اند نظير، نارس بودن، هيپوكسيا (asphyxia كه با سندرم distress تنفسي تاييد مي شود، تهويه مكانيكي، و يا درجات ARGAR 3 تا 5 دقيقه) و هيپربيليروبينميا پذيرفته شده اند.

بين اين عوامل، ثابت ترين فاكتور خطر، هيپربيليروبينميا است. سطح بيلي روبين در كودكان مبتلا به «نروپاتي شنوايي» تغيير قابل توجهي دارد. (از 87μmol/L) 5mg/dL تا سطحي كه نياز به تعويض خون وجود داشته باشد.

علاوه بر اين، مقدار قابل توجهي از متون، پاتولوژي و بدي عملكرد ساختارهاي وراي حلزوني و ارتباط بين بدي عملكرد شنوايي وراي حلزوني و اختلال شنوايي حسي عصبي جدي در هيپربيليروبينميا را كه گاهي با استناد به ABR در طي زمان برگشت آن ديده مي شود، مورد تاكيد قرار مي دهد.

تاريخچه خانوادگي پيشگوي قوي در «نروپاتي شنوايي» است بطوريكه، نيمي از بيماران سابقه فاميلي كاهش شنوايي يا بيماري ژنتيكي معين همراه با تشخيص نروپاتي دارند.

همراه با سابقه فاميلي به عنوان يك عامل خطر، اختلالات توارثي هستند، كه امروزه مشخصا توام با شروع ديررس «نروپاتي شنوايي» هستند. (مثلا آناكسي فردريش و بيماري charcot-marie Tooth ).

بيماريهاي نرومتابوليك، و مربوط به ميتوكندري نيز در برخي نوزادان مبتلا به «نروپاتي شنوايي» ديده مي شوند.

ارزيابي OAE، CM، ABR در مجموعه آزمونهاي بيماراني با سابقه يك يا چند تا از عوامل فوق الذكر، سياست كلينيكي عاقلانه اي است.