نوشته هاي من

عوامل مربوط به تحريك Stimulus Factors

زمان نهفتگي AP توام با افزايش تحريك، با آرامي كاهش يافته و دامنه مشخصا افزايش مي يابد. در سطوح شدتي پايين، (معمولا پايين تر از سطوح شدتي 60 دسي بل Pespl) SP مشاهده نمي شود. قطبيت تك فازي (انبساطي يا انقباضي) جزء CM را ايجاد مي كند و نيز شايد باعث تفاوت زمان نهفتگي در اجزاء SP و AP مي شود. افزايش نرخ تحريك دامنه AP را كاهش مي دهد در صورتيكه SP مشخصا بدون تغيير باقي مي ماند. گسترش مدت زمان سمعك محرك تن برست، به صورت مشابهي، موج SP گسترش يافته اي ايجاد مي كند كه مي توان آن را در اطراف شروع تحريك از جزء AP افتراق داد. به اين معني كه AP تنها متعاقب آغاز تحريك ايجاد مي شود در صورتيكه SP طي مدت زمان ارائه تحريك، ادامه دارد. شكل امواج Ecochg بصورت بارزي، در كليك و تن برست و نيز براي محرك تن برست پايين در مقابل فركانس بالا تفاوت مي كند.

يافته هاي غيرطبيعي Abnormal Patterns

با در نظر گرفتن اينكه موج نرمال الكتروكوكلئوگرافي جزء AP بارزي دارد كه بلافاصله قبل از آن جزء SP با دامنه نسبتا كم بصورت شخصي ديده مي شود، در نوع پاسخ (موج) غيرطبيعي در الكتروكوكلئوگرافي ديده مي شود.

اول مشاهده پاسخ اندك، يا فقدان پاسخ، در شرايط ويژه كلينيكي مي باشد. در حالتيكه AP دامنه اندكي داشته باشد يا اينكه اصلا ثبت نشود، SP اصلا مشاهده نخواهد شد. اغلب مانورهايي كه در مورد عوامل ارزيابي ABR براي افزايش موج ABR I انجام مي شود، در ثبت الكتروكوكلئوگرافي بارزتر به كار مي آيند. در بين اين عوامل، افزايش شدت تحريك، كاهش نرخ ارائه تحريك، و حركت دادن الكترود ثبات به سمت حلزون، در ايجاد پاسخ بهتر موثر هستند. رايج ترين دليل كاهش كلينيك پاسخ الكتروكوكلئوگرافي بيماري حلزوني توام با اختلال شنوايي حسي است بويژه اگر مناطق فركانسهاي بالا را متاثر كرده باشد. (بالاتر از 1000 هرتز)

در دومين نوع پاسخ غيرطبيعي الكتروكوكلئوگرافي اجزاء واضح SP و AP وجود دارند، اما دامنه SP در مقايسه با دامنه AP بزرگ است. اين يافته در بيماري مينير، (هيدروپس آندولنفاتيك) ديده مي شود. ملاك هاي واقعي در تفسير نتايج افزايش يافته  همانطور كه قبلا گفته شد به عوامل موثر بر آزمون نظير، مكان جايگذاري الكترود، بستگي دارد.