نوشته هاي من

- تكنيك پيشرفتة «Dipole Source analysis» براي بررسي خاستگاه AMLR به كار رفته است. مطالعه روي افراد طبيعي و بيماراني با سمعك فوناك بيماري مغزي تاييد شده، نشان داد كه راههايي از تالاموس، مناطق شنيداري لب تمپورال در توليد موج Pa دخيل هستند. اما به نظر مي‌رسد موج Pb توسط سيستم Retic . form توليد مي‌شود يا اينكه به درجاتي توسط اين سيستم مدوله مي‌شود. مطالعات صورت گرفته با اين تكنيك، تفاوتهاي بين فردي از نظر خاستگاه امواج نشان داده است.

مثلاً NKagawa (1999) سه جايگاه براي Pa يافت كه عبارتند از: هر كورتكس فوقاني گيجگاهي (چپ و راست) كرتكس تمپورال راست – مغز مياني راست – دايپل‌هاي معادل در مغز مياني – دايپل‌هاي معادل براي جزء Na، يافت نشدند.

31- تكنيك SEEG توسط، Liegeols Chauvel و همكارانش 1904 براي بررسي بيشتر خاستگاه AMLR، مورد استفاده قرار گرفت.

"Stereo – electro – encepha lographique exploration"

موج P30 از AMLR از گيروس هشل ثبت شد، بخصوص بخش داخلي كورتكس اوليه شنوايي كه محققين آن را بخش dorso – posrern – medial اين گيروس ناميدند.

موج P50 در كرتكس شنوايي اوليه، از قسمت لترال، ثبت مي‌شود كه محققين آن را ناحية dorso – Postero – Lateral  مي‌نامند.

اگرچه همپوشانيهاي با منطقة مولد P30 نيز وجود دارد.

موج P16 در نوك (Tip) گيروس هشل ثبت شد كه ممكن است معادل جزء Na از ثبت از روي سر باشد. اين محققين دريافتند كه قلة ديگري هم در محدودة زمان نهفتگي متوسط قابل ثبت است كه توسط مولدهاي مشابه AMLR و در همان مناطق آناتوميك در CNS شنيداري ايجاد مي‌شود. اين جز TP41 يا T45 ناميده شد.

موج TP41 با زمان نهفتگي در حدود 40 تا 45 ميلي‌ثانيه، با همان پروتوكول آزمون AMLR بدست مي‌آيد با اين تفاوت كه الكترودهاي Noninverting در جايي پايين‌تر از (مكان روتين الكترودها: C4 و ‍C3) روي لب تمپورال قرار مي‌گيرند. (T3 يا T5 و T4 يا T6).

در يك سري از مطالعات اولية P41 (P45) كه توسط Cacace و همكارانش انجام شد، 1990 الكترود inverting در يك مكان غير جمجمه‌اي قرار داده مي‌شد Non cephalic (يعني يك الكترود موج واقعي) – براساس آناليز داده‌هاي اين محققين كه با 32 الكترود روي سر، ثبت گرديد.